در نوروفیدبک با استفاده از ثبت اطلاعات مغز و دادن بازخورد به فرد نوعی خودتنظیمی به مغز مراجع آموزش داده می‌شود.
بازخورد معمولاً به شکل صدا یا تصویر به فرد ارائه می‌شود. مثلاً وقتی صدا وصل و بلند می‌شود یعنی مغز فرد تغییر مناسبی در فعالیت امواج مغزی خود ایجاد کرده است و زمانی که صدا آرام یا قطع می‌شود یعنی فعالیت امواج مغزی در حالت مناسب نیست.
بزرگ و کوچک شدن تصویر نیز این مقصود را دارد.
در نوروفیدبک حسگرهایی که الکترود نامیده می‌شوند بر روی پوست سر بیمار قرار می‌گیرند. این الکترودها امواج فعالیت الکتریکی مغز فرد را ثبت و به شکل شبیه‌سازی شده در قالب بازی یا فیلم ویدئویی یا موزیک به او نشان می‌دهند.
در واقع پخش ویدئو یا هدایت بازی بدون استفاده از دست و تنها با امواج مغزی شخص انجام می‌شود.
به این روش فرد با دیدن پیشرفت یا توقف بازی یا تغییرات صدا و تصویر متوجه شرایط مطلوب یا نامطلوب امواج مغزی خود می‌شود و مغز او سعی می‌کند با تولید امواج مغزی مناسب خود را تنظیم کند و متعاقباً از طریق صدا و تصویر متوجه تغییرات خواهد شد.