طلاق و سرنوشت فرزندان
گاهی اوقات زوجین علیرغم تمام تلاشهایی که برای ساختن زندگی مشترکشون و ادامه اون دارند، به بن بست میرسن.
در این جور مواقع نگرانی عمده والدین و اون چیزی که بیش از هر چیزی در اونها اضطراب رو بیدار می کنه، اینه که با طلاق ما سرنوشت فرزندمون چی میشه؟
در اینجاست که والدین دچار احساس سردرگمی و وحشت و گناه میشن و ممکنه اشتباهات جبرانناپذیری ازشون سر بزنه.
اما من به عنوان یک روانشناس بالینی کودک و نوجوان، ضمن این که این دسته از والدین رو به ترمیم رابطه زناشویی و زوجدرمانی نزد یک متخصص دعوت میکنم، این عقیده رو دارم که حتی اگر آخرین سنگر شما طلاق باشه، باز هم میتونید بچههای سالمی رو تربیت کنید فقط …
۱. نذارید بچه جنگ و دعوای میان شما رو ببینه.
۲. پیش بچه همدیگه رو خراب نکنید و با کینه و نفرت از هم یاد نکنید.
۳. دنبال مقصر نگردید و همسر سابقتونو مقصر جلوه ندید.
۴. برای بچه منطقی توضیح بدید اینکه ما داریم از هم جدا میشیم دلیل بر بدی همسرمون نیست، ما فقط بنا بر شرایط آدم بزرگها نمیتونستیم با هم زندگی کنیم، اما دلیل نمیشه نتونیم همچنان با هم دوست باشیم (حتی اگه از همسرتون هم متنفرید بچه نباید مطلع بشه!)
۵. برای بچه توضیح بدید که جدایی ما به منزله این نیست که تو یکی از ما رو از دست میدی، ما همچنان عاشق تو هستیم و همیشه مراقبتیم (همچکدومتون هم بچه رو ول نکنید به امان خدا و حتما در دسترسش بمونید).
۶. به بچه اطمینان بدید که هروقت بخواد میتونه هر کدوم از شما رو ببینه و اگه از آسمون سنگ هم بباره، همچنان هروقت که بخواد شما کنارش هستید (و حتما این وضع رو براش مهیا کنید).
۷. اگه ممکنه شرایطی رو مهیا کنید که بچه همچنان با فامیل هر دو طرف ارتباط داشته باشه (البته اگه فامیل به اندازه کافی درک دارن که بدگویی عروس یا داماد سابقشونو نکنن و طلاق رو به عنوان یک بحران به بچه نشون ندن).
۸. خودتون هم آروم باشید و در برابر بچه نسبت که تصمیمی که گرفتید اضطراب و دودلی نشون ندید، اگر شما مضطرب باشید چطور میتونید از بچه توقع آرامش داشته باشید؟ (بهتره برای حل احساس گناهتون به متخصص مراجعه کنید و نذارید بچه نگران حال بد شما هم باشه!)
فاطمه احمدیان، روانشناس بالینی کودک و نوجوان
دیدگاهتان را بنویسید